Tütün ekiminin sınırlandırılmasıyla başlayan üreticiyi vazgeçirme çabası, 2002’de çıkarılan Tütün Yasası ile daha saldırgan bir hal almıştır. Bu sürecin sonunda TEKEL özelleştirilerek tütün sektörü çok uluslu şirketlerin hakimiyetine, tütün üreticisi de bu şirketlerin insafına terkedilmiştir.

Tütün üreticisinin piyasanın insafına bırakıldığı bu dönemde binlerce tütün üreticisi üretimi bırakmış, binlercesi de emek gücünü kiralamak zorunda kalmışlardır. Tütün üreticisi sayısı her yıl azalmış, 2002 yılında yaklaşık 406 bin üretici varken 2021 yılında 50 bin civarında üretici kalmıştır. 

Bugün 1 kg tütün üretiminin maliyeti 60 TL iken ton başına ortalama 40 bin TL avans verilmesi, üreticinin avans parasına üretip borçlanmak zorunda kalması anlamına gelmektedir. Bu üreticinin geleceğinden umudunu kesmesine sebep olmaktadır. 

Tütün Türkiye’nin en önemli ihracat ve tüketim maddelerinden biri olmasına rağmen tütün üreticisi yoksulluk içerisinde ve varlığını sürdürme mücadelesindedir.

SOL Parti diyor ki,
1-Yabancı ve yerli tütün alım şirketleri üreticiden elini çekmelidir.
2- Sözleşmeli üretim sonlandırılmalıdır. Özelleştirilen TEKEL, kamucu işlevlerle donatılarak yeniden kurulmalıdır.  
3- Üreticiye tütün alım garantisi sağlanmalıdır.
4-Üretici sendikalarda örgütlenmelidir, sendika ile kamu temsilcileri arasında tüm girdiler, emek ve asgari refah payı dikkate alınarak fiyat belirlenmelidir.
5-Tütünün kalitesine göre 14 ila 55 lira arasında açıklanan fiyatlar derhal taban fiyatın 75 lira olduğu seviyeye çekilmelidir.

Örgütlü üretici, örgütlü toplum her zaman kazanır. Katılın birlikte değiştirelim. Üretenlerin yönettiği Türkiye’yi birlikte kuralım.