Ülkemizin bağımsızlık ve kurtuluş savaşının dönüm noktalarından, Meclis’in açılışının 101’inci yılı kutlu olsun. En zor koşullarda memleketin her yanından katılımlarla örgütlenen Meclis, kurtuluş savaşına önderlik ettiği gibi, saltanat ve hilafete son vererek ilerici bir kuruluş sürecini de başlatmış oldu. Bu önemli günü dünya çocuklarına armağan eden Mustafa Kemal Atatürk’ü saygıyla anıyoruz. 

Aradan geçen yıllar içinde sağcı, Amerikancı, gerici iktidarlar, NATO destekli askeri darbeler eliyle Meclis’in demokrasiye açılan ilerici yönü işlevsizleştirilmiş, sermayedarların, ağaların, para babalarının cirit attığı bir parlamento haline getirilmişti. Yüzde 10 barajı ve siyasi partiler yasası ile parlamento, hâkim sınıfların iç çelişkilerinin mizansen yerine dönmüştü.

AKP rejiminin inşa sürecinde parlamento tamamen etkisizleşirken, mühürsüz oylarla geçirilen “tek adam referandumu” ile demokrasinin kırıntıları da Saray’a bağlanmış oldu. Meclis artık sarayın bir odasından farksızdır. Bu yeni saltanat rejiminde Meclis tek adam diktasına tabi kılınmıştır.

Bugün 23 Nisan’ı kutlarken, devrimci, halkçı ve örgütlü bir muhalefetle eşitlikçi, özgürlükçü, bağımsız bir ülke kurmak için ayağa kalkmanın önemini fark etmek gerekir. 

Bugün, sağın her tür fraksiyonunun yarattığı yozlaşmadan beslenerek ülkemizi kaplayan bu gerici-faşist yönetim anlayışından kurtulmanın yolu bağımsızlıkçı, ilerici, devrimci bir anlayış ve politikadan, soldan geçmektedir.

Siyasal İslam’ın bir grup marjinal şeriatçı azınlığın sultasıyla inşa etmeye çalıştığı bu düzenden çıkış, egemenlerin çekişme yeri olan “parlamenter sistem”e dönüşle mümkün değildir. Bugün artık kurumsallaşan gerici düzen, 1950’lerden bu yana sürdürülen sağ politikaların bir sonucudur. O yüzden devrimci bir yeniden kuruluş, bunu başarmak için halkın örgütlü bir mücadelesi gereklidir. 

Halkın her düzeyde söz, yetki ve karar sahibi olduğu bir düzen ancak halkın kendi güçlü kollarıyla, örgütlü mücadelesiyle kurulabilir. Kurtuluş, solun laik, demokratik, özgürlükçü, bağımsızlıkçı değerlerinin rengini verdiği bir halk siyasetindedir. Egemenlik de bir ayrıcalıklılar meclisinin, halkın değil egemenlerin refahı için çalıştıkları bir sisteme dönüşle değil, halkın öz örgütlülüğünün doğrudan temsili için verilecek devrimci bir mücadeleyle ancak mümkün olabilir. Cumhuriyet’in ve halk egemenliğinin taşıyıcı düşüncesi ve önemi bugün bu değerler ve bu mücadeledir.

Salgın döneminde halkımızı aç, sefil bırakan, gençleri ülkesinden koparan, kadınları öldüren, muhalifleri içeri tıkan bu kâbus düzeninden çıkış için, gerçek bir halk demokrasisi için örgütlenmek ve ileri atılmak gereklidir. 

Emperyalizme ve saltanata karşı Anadolu direnişini ve bağımsızlık mücadelesini selamlıyoruz, tüm çocuklarımızın 23 Nisan bayramını kutluyoruz.